Michiel de Ruyter
Jaar: 1841
Kunstenaar: Louis Royer
Materiaal: gietijzer; voet: arduinsteen.
Plaats: Vlissingen.
De Ruyterboulevard
Bijzonderheden: in 1830 werden de eerste ideeën geopperd rondom het vervaardigen van een standbeeld voor Michiel de Ruyter. Uiteindelijk werd het pas op 25 augustus 1841 onthuld door (voormalig Koning) Willem I
In de voet van het beeld is een stuk perkament ingemetseld waarop een verslag staat rondom de feestelijk 1e steenlegging.
achterkant: 3 doorgetrokken horizontale lijnen, hetgeen aangeeft dat de kaart van vóór 1905 is. Kaart is begin mei 1906 verstuurd van Vlissingen naar Naarden.
Het levensverhaal van Michiel de Ruyter is in grote lijnen wel bekend. Zeer waarschijnlijk kent iedereen het verhaal van Michieltje die op 10-jarige leeftijd langs de buitenkant van de toren van de Grote kerk in Vlissingen afdaalde. Hij was onverschrokken en branie-achtig. Op school en bij het werken aan de lijnbaan werd hij vanwege zijn gedrag weggestuurd.
Maar dat wil niet zeggen dat Michiel zich niet ontwikkelde. Rondom zijn 30e levensjaar werd hij al als kapitein benoemd op een oorlogsbodem van de reder Lampsins uit Vlissingen en in 1641 werd hij schout-bij-nacht. Een schout-bij-nacht hield ’s nachts – bij afwezigheid van de admiraal – toezicht op de vloot.
De meeste roem vergaarde de Ruyter als admiraal tijdens de Engelse zee-oorlogen.
Hoogtepunt daarin was de Tocht naar Chattam waardoor de Ruyter vrede voor Nederland afdwong.
De Ruyter sneuvelde uiteindelijk in de baai van Syracuse. Een kanonskogel verwondde zijn beide benen, waarna hij kwam te overlijden aan wondkoorts. Op 18 maart 1677 werd admiraal Michiel de Ruyter begraven in de Nieuwe Kerk te Amsterdam.