Frankrijk   -  Frejus - Saint Raphaël 2

Die verdomde Belgen toch ook.....                                                                                                                   

Koninginnedag 2005 vertrekken we weer naar de Franse zuidkust. Je weet dat de ring om Antwerpen deels is afgesloten.....Je kiest dus voor een andere route (Gent -Brussel), zodat je niet al te veel tijd zult verliezen op een lange reis. Dan blijkt dat de ring om Brussel mogelijk nog meer vertraging oplevert dan een ritje om Antwerpen heen! En dan hebben we het nog niet gehad over de 40 kilometer - ergens ná Namen - waar je niet harder mag rijden dan 70 km/uur ivm werkzaamheden en het rijden over één smalle strook. En aan het einde daarvan worden we een aantal keren minutenlang tot totale stilstand gedwongen. Niemand weet waarom! Er is niets bijzonders te bemerken, behoudens dan drie stromen stilstaande auto's.

Dit allemaal is de reden dat we pas 13.40 uur aan de eerste goedkope benzinepomp staan in Luxemburg: slechts 370 kilometer vanaf het vertrekpunt in Kapelle, maar wel 6 uur later!!  We hebben één mazzeltje: de broekspijpen kunnen worden afgeritst, want het mooie weer kondigt zich hier al aan!

De volgende honderden kilometers gaan gelukkig wat voorspoediger; vanaf Nancy zoeven we over de "péage" en dat wil wel vlotten. Rond zeven uur 's avonds melden wij ons bij het IBIS-hotel in Vienne om er daar achter te komen - wat wij al vermoedden - dat wij hadden geboekt voor een Ibis-hotel in Chassée-sur-Rhône, één afslag eerder. Maar op ons verzoek heeft de receptioniste contact opgenomen met haar collega in Chassée-sur-Rhône en een overboeking verzorgd.    

 

 

Vienne - gelegen aan de Rhône/Isére

 

Vienne ligt zo'n 20 km. ten zuiden van Lyon. We rijden net tijdens spitsuur - 3 rijen dik - door Lyon. Ongelooflijk wat het hier stinkt naar de uitlaatgassen. Wat verder ook opvalt is dat er een grote raffinaderij aan de rand van de stad gebouwd ligt. Ondenkbaar in een Nederlandse situatie.

Omdat het schitterende zomerweer ons nog naar buiten lokte, zijn we Vienne wat gaan bekijken. Al snel wisten we dat we de volgende dag iets later zouden gaan vertrekken omdat we in ieder geval nog een aantal dingen wilden doen: de uitgebreide weekmarkt  bezoeken, nog even langs de Rhône  lopen en de gigantisch grote kathedraal  gaan bekijken.

Rond 21.00 uur zitten wij buiten op het terras van een Turks restaurantje kebab, frites en salade te eten! Een afgeladen vol bord, prima van smaak en  voor een miniprijsje! En het is nog ruim 20 graden buiten! Hoe bedoel je "als God in Frankrijk......?.

Na een prima petit-déjeuner gaan we de dingen bezoeken die we ons de dag ervoor hebben voorgenomen. We hebben tot 12.00 uur de tijd. Daarna moeten we uitgechecked zijn. De markt strekt zich uit over een viertal straten, zijstraten en pleinen, tjokvol kramen: niet geteld moeten het er toch enkele honderden zijn! Vooral de groentenmarkt is gezellig, alleen al vanwege de inspanningen die de verkopers zich getroosten om hun spullen te verkopen. 
De Rhône is op deze plaats een vrij snel stromende en brede rivier waarover je een prachtig uitzicht hebt. De kathedraal, die één straat lang is, is imposant. Van binnen is er echter niet al te veel te beleven: wel zijn er diverse mooie zijaltaartjes in de lengterichting van de kerk geplaatst en zijn ook de glas-in-lood-ramen mooi. 
Om 12.00 uur beginnen we het tweede deel van de route richting Fréjus. Deze keer hebben we ervoor gekozen de Route Nationale te rijden. Duurt wel wat langer, maar de omgeving is zoveel mooier én we hebben de tijd. Wij rijden richting Valence, en via Montelimar naar Orange. Daar gaan we weer de Péage op, omdat we anders wel erg laat op de camping aan zullen komen

Dagje Draguignan en Lorques

Vandaag moet het zwaartepunt liggen in Draguignan, de hoofdstad van het district Var. Op weg er naar toe zullen we ook nog even langs Les Arcs en Lorques rijden. In Les Arcs zijn we echter gauw uit gekeken. We wilden er de Romaanse Chapelle Saint-Rosaline bezoeken. Deze gaat echter pas om 14.00 uur open en we moeten dus onverrichterzake verder rijden naar Lorques. Op zich niet zo'n bijzondere plaats, maar op weg naar het hoofddoel is het wel leuk even te kijken naar de vele grote plataanbomen die het dorpje rijk is. Tevens nemen we een kijkje in de - sobere en sombere - domkerk Collégiale Saint-Martin. Zo rijden we door de wijnstreek van de Var. Langs de weg komen we talrijke wijnboerderijen tegen. In Draguignan willen we naar het Musée des traditions Provencales, een niet al te groot museum dat op een aardige manier een beeld geeft van het boeren- en ambachtelijk leven in deze streek in de afgelopen 100 jaar. In de diverse vitrines kijk je naar o.m. de graanoogst, druivenoogst en wijnproductie, een schoenmakerswerkplaats, een kurkfabriek, de bijen- en zijderupsenteelt, schapen houden, aardewerk, etc. Je krijgt er zelfs een summiere , maar tóch, Hollandse beschrijving bij! Tot slot hebben we ook nog even kort door het stadje gelopen, maar te kort om het wat beter te leren kennen. We zullen er dan ook nog weleens terug naar toe gaan.

                                      winkelstraat en plataanbomen in Lorques                                                                winkelstraat in Draguinnan

 

mensen, mensen, alle mensen ............

 

Wie op een terrasje zit doet dat meestal niet alleen om rustig van een drankje te genieten maar ook om mensen te kijken. Wij kregen enkele opvallende types  aangeboden en hoefden daarvoor nog niet eens op een terrasje te zitten.

de golfers:    bij het uitchecken in het IBIS-hotel in Vienne komt een "kakkerig uitziend" echtpaar het hotel uit mét een levensgrote koelbox! Nee, vertelden ze de receptioniste, ze hadden niet deelgenomen aan het petit-dejeuner! Waarschijnlijk hadden ze hun eten en drinken wel in de koelbox mee naar binnen gebracht.  Toen ze de koelbox in de bagageruimte van de auto wilden plaatsen,moest er eerst plaats gemaakt worden. En wat kwam er uit de kofferbak? Jawel, een hele tas met golfclubs!!

de string:    komen we terug van een wandeling in het Esterelgebergte passeert ons een zeer gebruinde en redelijk afgetrainde man van rond de 50 jaar op een mountainbike. Behalve dat hij vrij moeiteloos naar boven fietst valt ons op dat hij redelijk schaars gekleed is. Een miniformaat rugzakje en - bij nader inzien - een zwart driehoekje voor zijn kruis. Als hij ons voorbijgaat kijken we verbaasd achterom en zien inderdaad 2 blote billen op het zadel. Fietsen in string! of zoals Herman Brusselmans het noemt ....met een keutelsplijter!

de paskraam:    op de markt in Frejus koop je BH's voor € 2,00! Te kust en te k(l)eur. Je zou denken: voor die prijs waag je een gokje en neem je er enkele mee. Maar niet de "madame" van rond de 60 die niet schroomt haar blouse uit te trekken en "en plein publique" haar bh  gaat passen; weliswaar nog wel over de eigenlijke BH.

de ijsmuts:    Ieder jaar opnieuw zien we ze weer: de Afrikaanse verkopers van zonnebrillen, leren riemen, handtassen, kammetjes, sieraden, etc. Meest opvallende verschijning is de inktzwarte Afrikaan van om en nabij de 120 kilo die in vol ornaat (Afrikaanse klederdracht) in zijn kraampje zit te puffen en te kijken hoe anderen het werk doen. Bij deze feestelijk gekleurde klederdracht staat altijd de oer-Hollandse wollen grijze  ijsmuts op zijn hoofd.

kopzorgen:    In Monaco loopt een eenzame moslimvrouw wat rond te drentelen; kennelijk wil ze wel op de foto met op de achtergrond de haven met aanzienlijke jachten van de miljonairs. Ineens klampt ze een jongeman aan, duwt hem een wegwerpcamera in de de hand en zegt: "Will you make a photo please?" Ze zoekt de geschikte plaats en zegt dan tegen de stand-in fotograaf: "Please wait a moment", waarop ze haar hoofddoekje afdoet, haar haar los schudt en breed lachend gaat poseren.

de "zeikerds":    Tijdens onze laatste wandeling treffen we een tafereel wat je op elke lange wandeling tegen kunt komen: plassende dames! Een gehaaide dame gaat dan even iets van de weg af in de bosjes. Deze twee dames op leeftijd dachten het ook wel te kunnen doen op de hoek van een driesprong. Dus allebei de broek op de enkels. Geen gevaar, de heren stonden immers aan het eind van het pad op wacht! Wat ze niet verwacht hadden was dat er van de andere kant ook wel eens wandelaars zouden kunnen komen: Wij dus! Tijd om de broek op te hijsen was er niet meer. De dappere wachters op de hoek van het pad begonnen te bulderen van het lachen (en wij eveneens) terwijl de dames niet op of om durfden te kijken. Wat je noemt: met de billen bloot gaan.

 

terug