Hoe is mijn "crypto-mania" ontstaan?

Al vanaf mijn achtste of negende levensjaar probeer ik kruiswoordpuzzels op te lossen. In die tijd legde ik zelf een schriftje aan waarin ik de moeilijkste dingen uit de puzzels opschreef. Het schriftje was alfabetisch ingericht.

Zo stond bij de "G": Gesloten voertuig = karos;
en bij de "W": wijnsoort = Medoc. Later vulde ik het dan aan met nieuw gevonden woorden (Merlot, Rosé etc).
Zo kon ik de volgende puzzels wat gemakkelijker oplossen.

Later loste ik ook doorlopers, Zweedse puzzels en filippines op. Ook waagde ik weleens een gokje bij de crypto's, maar dat was steeds weer een frustrerende bezigheid.

De ommekeer kwam bij toeval in Barcelona.  Op vakantie met vrouw, zus en zwager gingen we de eerste dag op pad en belandden na een half uur in een gigantisch hoosbui. Onze enige schuilplaats was onder een poort in het Parc de la Ciutadella. Omdat de hoosbui nogal aan hield zochten we toch enig vertier. En dat werd................
een puzzelboekje met cryptogrammen.

Het werd lachen, gieren, brullen om de zinnige en onzin-nige oplossingen, maar de belangstelling voor de crypto's was defenitief gewekt.  Weer thuis gekomen probeerde ik de cryptogrammen in de krant op te lossen. Voordeel daarvan is dat je de volgende dag de oplossing in de krant kunt bekijken. En daar leer je veel van. En zo ben ik toch wel fan geworden van cryptogrammen. Zelfs zo dat ik ze nu ook zelf ga bedenken. Erg leuk en creatief werk!