* * * Berlijn * * *
10 maart 2002: We vertrekken voor een tussendoor-vakantie naar Berlijn. Wij hebben gekozen voor het gemak en voor relaxed reizen: de NS. In de buurt van Tilburg komen we erachter dat er tussen Zutphen en Deventer aan de rails gewerkt wordt en dat we met bussen verder vervoerd zullen worden: verwachte vertraging ongeveer een half uur. Precies het halve uur dat we in Deventer over dachten te hebben om een kopje koffie te drinken alvorens in de internationale trein naar Berlijn te stappen. Er was dus een risico dat we de geplande trein zouden kunnen missen. Daarom hebben we de conducteur om een alternatieve route gevraagd die nu via Utrecht naar Amersfoort leidde waar we al in de internationale trein kunnen stappen. Jammer dat de conducteur ons het verkeerde perron in Utrecht voorspelde waardoor we nog bijna de trein zouden missen. Totale Verspätung: 25 minuten.
In Berlin Zoölogische Garten is het even zoeken en vragen naar de juiste S - of U - bahn (tief im Keller) maar om 17.30 uur wandelen we de Bergstrasze in. Even zijn we uit het veld geslagen: uitgerekend het slechts uitziende pand is gevestigd op nr. 72. We hebben het idee dat we een appartement in een krakerspand gehuurd hebben. We zeulen onze zware tassen 45 traptreden hoger (3e etage) om er daar achter te komen dat we in het verkeerde gebouw zitten. We moeten in “das Hinterhaus” zijn. Eenmaal beneden komt Karl Heinze – van wie wij het appartement huren – ons tegemoet. Karl is zo’n beetje een compromis tussen Helmuth Lotti en Gerald Vanenburg. Zeer voorkomend en innemend, dat wel. Hij begeleidt ons in het volgende "krakerspand" (weer 45 treden met volle bepakking) om uiteindelijk aan te komen op zijn kamer. En dat ziet er keurig uit: geheel gerenoveerd, parket op de vloer, smetteloos wit sanitair een schone keuken en kamer en heerlijk verwarmd!
Bernhardstrasze - ingang hoofdgebouw
ingang appartement in Das Hinterhaus
We hebben het idee dat Karl een student is, die - door onderverhuur van zijn kamer - een paar centjes wil bijverdienen. Het studentikoze is af te leiden uit de aanwezigheid van een bureau, computer, stapeltjes studieboeken en de afwezigheid van een koffiezetapparaat, theelepeltjes en slaapkamergordijnen (zijn vervangen door een weliswaar goed passende en verduisterende omslagdoek). Onze eethoek is waarschijnlijk de zware antieke tafel - die nu als bureau dienst - doet en de nog niet gerestaureerde maar zeer mooie antieke zetel. Verder staat er een rode sofa en een heerlijke schommelstoel. Voor het eten betekent dit wel: warm eten buiten de deur (wat voor ons geen straf is) ontbijten doen we "op z'n Schiedams" ( = met het bord op schoot).
Wat wel weer veel vergoed is de aanwezigheid van een prima geluidsinstallatie (wijst ook in de richting van een studentenleven) waar we onze lievelings - cd's op kunnen draaien, terwijl Annelies als een prinses op de rode sofa uit ligt te rusten en ik zit bij te komen in de heerlijke schommelstoel. Kortom: binnen doet niets denken aan de armoede buiten!