Podgórze 1 - WO II
Fragment van de muur om de wijk
Op de rechteroever van de rivier de Wisla ligt de wijk Pódgorze. Tot 1915 was het een zelfstandige stad. Daarna werd het een wijk van Krakau. In WO II werd deze wijk het getto van Krakau. Uit de wijk Kazimierz - op de linkeroever van de Wisla - werd de Joodse bevolking gedeporteerd naar Podgorze. Deze wijk werd door de nazi's door 3 meter hoge muren hermetisch afgesloten van de rest van Krakau en de wereld. Van hieruit werden in 1942 en 1943 zo'n 15.000 joden gedeporteerd naar vernietigingskampen.
Tot aan het eind van de vorige eeuw was Podgórze nog steeds een trieste, arme wijk. Nu pas begint de ontwikkeling van de wijk, nadat de Joodse wijk Kazimierz een grote opknapbeurt heeft gekregen.
Enkele zaken die nog herinneren aan het getto Podgórze:
1) zijn de tot museum omgetoverde Schindlerfabriek(en)
2) een stukje muur van de gehele muur die de wijk afgrendelde van de rest van Krakau
3) het “Plein van de helden” (Plac Bohaterów getta).
Vanaf dit plein werden in maart 1943 de laatste joden weggevoerd. De meegenomen eigendommen
moest men hier op het plein achterlaten. De 70 lege stoelen in brons die nu op het plein staan
(sommige met brandende lantaarns) symboliseren de leegte die achterbleef.
Plac Bohaterów getta - Plein van de helden
Het derde "fenomeen" in deze wijk is de Schindler-fabriek. Het hoofdgebouw is helemaal opgeknapt en als museum ingericht. Oskar Schindler - nazi - trok in 1939 naar Krakau om daar een fabriek in emaille-keukengerei op te starten.
Hij werd geraakt door het leed dat de joodse bevolking overkwam en besloot hier wat aan te doen. Door namenlijsten in zijn personeelsregister te vervalsen kon hij zo'n 1200 joden aan de concentratiekampen laten ontsnappen.
Aan dit plein ligt ook de apotheek van
Tadeusz Pankiewicz: Apteka Pod Orlem.
Deze niet-jood mocht in zijn apotheek blijven wonen. Van daaruit mocht hij medicatie leveren in de wijk. Door dit “voorrecht” kreeg hij ook de kans om de mensen in de wijk van informatie over de oorlog te voorzien, berichten en kranten door te spelen en soms zelfs iemand helpen te ontsnappen. De apotheek staat er nog steeds en is nu een klein museumpje.
de ramen van het hoofdgebouw staan vol foto's van al dan niet geredde joodse werknemers.