Na een klein half uurtje hebben we de koffers van de band gehaald en worden we in de aankomsthal persoonlijk welkom geheten door de reisleider Theo Wolswijk en naar de superluxe bus met chauffeur Lello gebracht. De reis naar Chianciano Terme duurt twee uur en tien minuten en is meteen de langste rit van deze rondreis. 

Theo begint zijn eerste mededelingen rond te strooien: het gaat over wat we zien onder weg (parasolbomen, olijfbomen, etc), over de uitspraak van Chianciano Terme (Ch gevolgd door i of e wordt uitgesproken als een k), over de ongeveer 200 hotels die Chianciano Terme bezit (voor het kuren met zout water), over het weekprogramma en over de extraatjes die hij voor ons nog bedenkt (uitstapje naar Pienza, boottocht naar Isola Maggiore en een picknick).

Hij stelt voor dat we na aankomst in het hotel de gelegenheid krijgen om de kamer in te ruimen, ons zelf wat te verfrissen en even de tijd nemen om te kunnen gaan lunchen. Om 16.30 uur wil hij dan met ons het naburige Pienza bezoeken.

Pienza is de geboorteplaats van Paus Pius de II. Als paus wilde hij zijn geboortedorpje iets moois nalaten. Hij besloot het kleine plaatselijke kerkje te verheffen tot een ware kathedraal. Echter: de ondergrond was niet berekend op deze zware bouw. Het gevolg was dat de kathedraal langzamerhand wat is gaan verzakken en nu behoorlijk (maar nog niet gevaarlijk) uit het lood staat. Ook liet hij naast de kathedraal een pauselijk paleis bouwen. Opvallend was de iets taps toelopende vorm van de pauselijke gebouwen. Die gedachte in de bouw is later ook terug te vinden bij de gebouwen op het Sint-Pietersplein in Rome.

Nadat Theo ons nog attent heeft gemaakt op diverse kruiden die aan bomen en struiken langs de weg groeien gaan we meer naar het centrum van het kleine plaatsje waar we gaan proeven van de schapenkaas (Pecorino), de ambachtelijk gemaakte salami, de zachte Italiaanse wijn en de in likeur gedompelde amandelkoekjes (Cantuccini Sapori). We kunnen niet anders concluderen dan dat alle producten voor ons delicatessen zijn.

Na het avondeten in hotel San Paolo (4 gangen: antipasta, pasta, hoofdgerecht, toetje) waarbij opnieuw een heerlijke Italiaanse Vino Rossi wordt geschonken, maken we nog een korte wandeling door het dorpje om redelijk op tijd het bed in te duiken. Per slot van rekening moeten we deze vakantie iedere ochtend om 06.30 uit bed. Op tijd je rust nemen is dus belangrijk!

maandag 28 juli:      Deze ochtend hebben we (volgens het reisprogramma) vrijaf. Theo heeft echter een voorstel: we kunnen naar het                                            meer van Trasimeno gaan. Daar drinken we eerst koffie, gaan vervolgens met de boot naar Isola Maggiore (het grote eiland) waar we kunnen wandelen, zwemmen, zonnen maar ook gaan picknicken. Uit het feit dat niemand van de groep thuis blijft (deelname op vrijwillige basis) blijkt dat iedereen het een pracht idee vindt.

Historisch gezien is deze omgeving zeer belangrijk geweest. Het is hier dat Hannibal de Romeinen versloeg. Met het meer van Trasimeno in de rug kon het Romeinse leger namelijk geen kant meer op.

Na de koffie varen we dus - genietend van de zon op het bovendek - naar Isola Maggiore. Enkelen gaan zwemmen, wij geven de voorkeur aan een wandeling over het eiland. "Wij" zijn Annelies en Louis, en Lenie en Arie, die wij de vorige dag aan tafel hebben leren kennen. Het klikt eigenlijk meteen tussen ons en we trekken de komende tien dagen dan ook regelmatig met elkaar op, zonder de anderen uiteraard uit het oog te verliezen. De wandeling op het eiland moeten we halverwege onderbreken omdat wij "opgevreten worden" door de insecten. We besluiten terug te gaan naar het begin, waar een aantal leden van het gezelschap inmiddels begonnen is met de voorbereidingen van de picknick. Er is brood, pecorino, Parmaham, tonijn, komkommer, tomaten, paprika, wijn, bier, sap en water. Kortom: Theo heeft het prima voor elkaar! En aan de eetlust te zien kan iedereen het zeer waarderen!

Het middagprogramma bestaat uit een bezoek aan het plaatsje Montepulciano. In dit op een bergtop gelegen stadje brengen wij een bezoek aan de wijnkelders, het stadhuis en wandelen nog wat door dit schilderachtige oude stadje. Bij deze rondwandeling komen wij nog bij een vriendelijke koperslager die met de nodige humor - een "liefdesschildje" maakt voor Ans en Wietze.