geld - 'wijzer'......
Als je naar Marokko gaat is het handig je vooraf te informeren over hoe het gaat met geldzaken: betalen, wisselen, kopen etc.
Daarom enkele tips:
geld meenemen vanuit een EU-land
Je mag maximaal voor € 10.000 aan liquide middelen in- of uitvoeren. Het gaat daarbij om cash-geld, waardepapieren en/of waardevolle artikelen. Bij een hoger bedrag dient aangifte te worden gedaan bij de douane. Op een andere site las ik overigens dat je - als het om dirham gaat - niet meer dan 1000 dirham mee mag nemen.
betalen in Marokko
In Marokko kun je betalen in de munteenheid van het land, de dirham. Ook is betalen in euro's zeker mogelijk, zij het dat men de euro-muntjes liever niet ontvangt, omdat ze die - volgens eigen zeggen - niet in kunnen leveren. Vaak krijg je dan ook als je met dirham betaalt, wisselgeld terug in euro-muntjes. Ook kun je bijna overal terecht met de pinpas van je bank.
hoeveel dirham voor hoeveel euro?
Voor je gemak kun je het handigste aanhouden dat € 1,00 gelijk staat aan 10 dirham. Staat iets in dirham aangeprijsd, deel het dan door 10 en je kent de prijs in euro's. Andersom: geeft men een prijs aan in euro's, vermenigvuldig het getal dan met 10 en je weet hoeveel dirham je moet betalen.
geld inwisselen
Op het moment dat je Marokko gaat verlaten en nog wat dirham over hebt kun je dat altijd nog inwisselen op één van de wisselkantoren op het vliegveld van Marrakesh
bij de pinautomaat
- Je kunt op heel veel plaatsen in de stad of in je hotel Marokkaans geld pinnen. Er zijn genoeg pinautomaten te vinden.
- Enkele pinautomaten kunnen soms dienst weigeren, omdat ze alleen maar voor de lokale bevolking (lees: lokale bank) bestemd zijn. Deze kunnen dan geen contact leggen met andere banken en kunnen dus de rekening waarvan gepind dient te worden niet controleren.
- Ook zou pinnen in het wekend wel problematisch kunnen worden, aangezien veel automaten op vrijdag leeg gehaald worden en pas op maandagochtend weer gevuld worden.
en nu maar handelen....
Het is bekend dat m.n. de straatverkopers in Marokko graag onderhandelen over de prijs. Voor hen is dat als een soort spel. Ze beginnen uiteraard met een veel te hoge vraagprijs en verwachten dat jij een tegenbod zult doen. Ga gerust laag zitten met je tegenbod dan zullen jullie elkaar wel ergens in het midden treffen, qua verkoopprijs.
Voorbeeld:
Persoonlijk ging ik op zoek naar een zonnebril. In de 'bazar' waar ik terecht kwam werd mij onmiddellijk een stoel aangeboden en gevraagd of ik thee wilde drinken. Vervolgens ging er een hele lading dozen met zonnebrillen open, terwijl ik op dat moment al lang een keuze gemaakt had.
Je kunt tussendoor naar de prijs vragen, maar je krijgt lang niet altijd antwoord, behalve dat ze 'wel een goed prijsje kunnen maken'.
De zonnebril die ik wilde zou in Nederland in de categorie € 5,00 vallen; een duurdere hoefde ik niet omdat het maar even voor nood was. Na veel heen en weer gepraat: "where are you from?", "Ah, Holland....Amsterdam, Boxtel, my father was there...., etc.", vertelde de verkoper mij dat de bril "excellent" was, "not from China", en "not plastic". Daarom kostte hij 650,00 dirham. Deel het door 10 en je weet dat hij 'maar' € 65,00 voor deze bril vroeg. Uiteindelijk heb ik de bril meegekregen voor € 8,00 (80 dirham); Wél vroeg de verkoper mij nog om een euro extra te geven voor een flesje cola................
