het begin
Om 06.00 uur loopt het wekkertje af en drie kwartier later rijden we het dorp uit. "Bang" voor de fileproblemen rondom Antwerpen kiezen we voor een omweg van circa 40 km. Via Maastricht, Luik, Luxemburg, Saarbrücken, Strassbourg, Basel en Bern willen we de plaats van bestemming bereiken. Op papier simpel, de praktijk blijkt anders! En wederom ligt de bottle-neck in België waar het oponthoud weer ongekend is. Voor de 975 kilometer tussen Kapelle en Leysin hebben we totaal 11 uur nodig!
Maar als je de reisdag ook als vakantiedag ziet is er dus niet zo veel aan de hand!
We slepen onze koffers en andere materialen naar de lift en installeren ons 3-hoog. Wát een schitterend uitzicht hebben we van ons balkon op de schitterende bergen!
's Avonds hebben we even wat rond gelopen in het dorp: kijken waar we redelijk kunnen eten, brood kunnen halen, etc. De eerste indruk is dat Leysin een echt oud bergdorpje is, vergelijkbaar met het voor ons bekende Serfaus in Oostenrijk. Het is wel enkele keren groter dan Serfaus.
Leysin - Woning in het dorp
Leysin - Woning in het dorp
Leysin - Musee du Fromage
Leysin - Musee du Fromage
De dag na aankomst in Leysin bezoeken we de VVV van Leysin en maken meteen onze eerste wandeling naar de Prafandaz op 1580 meter. De weg er naar toe is een smalle geasfalteerde weg. Een redelijk gemakkelijke wandeling dus om mee te starten. We lopen ook nog even in de richting van de Solacyre (1845 m), maar breken deze tocht na enkele honderden meters af. Het is genoeg geweest voor vandaag.
de weg naar de Prafandaz
op weg naar de Solacyre
We willen nu eigenlijk wel de tocht die we gisteren begonnen zijn naar de Solacyre afmaken en eventueel verlengen naar de top van La Riondaz (1980 m). We gaan eerst een stuk met de auto naar boven en parkeren daar op een klein terreintje. Als we willen starten kijk ik naar de dreigende lucht en herinner me de weersvoorspelling van gisteravond: onweer! En daar ben ik - zeker in de bergen - toch niet echt van gecharmeerd. Ik besluit dus terug te gaan naar het dorp. Lijkt geen onverstandige beslissing want nog geen 10 minuten later horen we de eerste donder en begint het te regenen.
's Middags ondernemen we een nieuwe wandelpoging. We kiezen voor "rondom het dorp". We lopen eerst richting Veyges. Op de terugweg willen we naar Prelan. Helaas hebben de routemakers vergeten een aantal borden te plaatsen. Onze weg loopt dood in een bos.
We merken hoe snel het weer in de bergen kan omslaan. Zó lopen we te zweten in de zon en nog geen 5 minuten later heeft regen, onweer en bliksem ons bereikt. En weer 5 minuten later wordt de lucht weer blauw. Nadat we onze broodjes gegeten hebben begint het ineens onstuimig te waaien! De wolken boven ons draaien wild! We besluiten naar huis terug te gaan. Als we thuis op het balkon zitten duurt het niet lang of het begint weer te regenen. 's Avonds op het journaal zien we dat het behoorlijk gespookt heeft in de buurt van Vevey, enkele tientallen kilometers verder op: grote hagelstenen, auto's gedeukt door vallende bomen, huizen beschadigd en de wijnoogst geruïneerd. Het kan niet anders dan dat de wind die wij 's middags zo onstuimig voelden, een uitloper was van de windhoos die hier in de buurt langs trok.
Wij zijn er dus nog goed van af gekomen!
De volgende dag is het weer al een beetje opgeknapt. Nog wel half tot zwaar bewolkt, maar de zon laat zich ook regelmatig zien; het is in ieder geval een prachtige temperatuur om te gaan wandelen. De keus is gevallen op Les Fers (1677 m). Het is een leuke route. Verschil met het wandelen in Serfaus (Oostenrijk) is , dat de wegen hier breder en geasfalteerd zijn. Misschien heeft dat te maken met het feit dat we hier nog niet zo erg hoog zitten en de bevolking nog gebruik maakt van deze wegen. Na zo'n anderhalf tot twee uur wandelen komen we aan in Chalet Les Fers waar de koffie heerlijk smaakt. Rond half vijf zijn we terug in ons appartement, nog ruim op tijd om de laatste 30 kilometer van de allerlaatste bergetappe in de Tour de France te kunnen volgen
